امروز حرفهای بچه‌های میخوندم که از خانوادهاشون ناراضی بودن....از پدرهای میگفتن که بد دهن و کتک میزنه....از مادرهای که همیشه میگن بخاطر تو ماندم تو این خونه ولی طلاق میگیره و بدون همین بچه‌‌‌ای که بخاطرش مونده رو ترک میکنه....مادر و پدری که بی خیال فرزندشون شدن و در آخر بچه هم خودکشی میکنه....تو حرفاشون یه حس تنهایی شدیدی حس میشد...بچه‌های که به دنیا اومدنشون دست خودشون نبوده بچه‌های که برای مستحکم شدن خانواده به دنیا اومدن....اما در آخر همین فرزند احساس مرگ و تنهایی دارن...فرزندانی که فراموش شدن از طرف والدین...و تنها ارزوی فرار از خونه رو دارن....تنها امیدشون مستقل شدنه...اما چون شرایطشو ندارن...مجبورن بد دهنی و کتکهای والدین رو تحمل کنن.
زلزله سواحل ترکیه را لرزاند بازدید : 624
سه شنبه 21 مهر 1399 زمان : 17:37
